سرت گرم ، نمی پرسی
تو هم دیوانه ای داری؟
نه آخر ای چراغ چشم من ، پروانه
ای داری؟
نشد از یک نهانی دیدنی ، برداری
از خاکم
چه بی پروا نگاه آشنا بیگانه ای
داری
تو شمع بزم اغیاریّ و دل می سوزد
از حسرت
نه آخر ای خرابت من ، تو هم
پروانه ای داری؟
اگر در کشور جانها ، و گر در کعبه
ی دلها
به هر جا هستی ای زیبا صنم ،
بتخانه ای داری
|
